|
رَبِّ
|
Isim
|
Manshub
(Kedudukan Nashab)
|
Munādā
(yang dipanggil). Manshub
dengan fathah
muqaddarah
di atas huruf sebelum Yā'
Al-Mutakallim
yang dibuang. Asalnya يا
ربّي.
|
|
إِنِّي
|
Huruf Nāsiqah
+ Dhamir
|
إِنَّ
adalah
Haraf Tauhid
wa Nashb. ي
adalah
Isim
dari إِنَّ
(fi
mahalli Nashab).
|
|
|
نَذَرْتُ
|
Fi'il Mādhī
+ Dhamir
|
Mabni 'Ala
As-Sukun
|
Fi'il
dan Fā'il
(تُ).
|
|
لَكَ
|
Haraf +
Dhamir
|
لَ
adalah
Haraf Jarr.
كَ
adalah
Isim Majrur.
|
Syibhul jumlah
yang muta'alliq
dengan نَذَرْتُ.
|
|
مَا
|
Isim Maushul
|
Mabni 'Ala
As-Sukun fi mahalli Nashab
|
Maf'ulun Bih
bagi نَذَرْتُ.
|
|
فِي
بَطْنِي
|
Haraf + Isim
+ Dhamir
|
فِي
adalah
Haraf Jarr.
بَطْنِ
adalah
Isim Majrur.
ي
adalah
Mudhaf Ilaih.
|
Syibhul jumlah
Shilah
Al-Maushul
bagi مَا.
|
|
مُحَرَّرًا
|
Isim Maf'ul
|
Manshub
(Kedudukan Nashab)
|
Hāl
(Kata Keterangan Keadaan) dari مَا
(yang
ada di dalam perut).
|
|
إِنِّي
نَذَرْتُ لَكَ مَا...
|
Jumlat Ismiyyah
|
Fi mahalli Nashab
|
Maf'ul Qawl
(Objek perkataan) bagi قَالَتِ.
|